نقد نمایش فقط کف همش همین

نقد نمایش فقط کف همش همین

خلاصه: اگر به جای خاموشی در عین سخن گفتن حرکت می کردند یا اینکه کار موزیکال بود، نمایش بهتری درمی­آمد.

با خاموش شدن، تفکرات تماشاگر گم می­شد. احساس در صدایی که پشت سن می­آمد بود هرچه کار جلو

می­رفت فقط کار غربی تر می­شد. بهتر بود کارگردان از حرکات استفاده می­کرد .

نمایش خیلی سرد و خشک بود و دیالوگ ها یکنواخت. کاش به جای کلام، بازی­ خاصی انجام می­دادند.

موسیقی با کار هماهنگ نبود بیشتر به برنامه­ی رادیویی شبیه بود تا تئاتر.

اگر صدا ضبط شده بود و موسیقی هماهنگ بود بهتر اجرا می­شد.

هیچ کدام از بازیگران حرکات خاص یا تئاتری نداشتند. یعنی کار، بازیگردانی نشده.

نصف کار پانتومیم بود. بازهم می­گم اگر کار موزیکال بود و تصویر کار قوی تر می­شد.

هیچ تصویر خاصی در کار نبود. با تاریکی کل فضای تماشاگر بریده می­شد.

من تصویر خاص ندیدم چشامو بستم انگار یک داستان از رادیو می­شنیدم.

زحمت کشیدن ولی متأسفانه...