نقد نمایش انتظار طولانی

کارگردان در این نمایش سعی کرده بود با بهره­گیری از میزان سن­های برجسته و بیان اغراق­آمیز بازیگران، فضای نمایش را به سمتی خاص سوق دهد که اجرای قوی داشته باشد اما بکارگیری از این روش برای بیان داستان، دیگر در تئاتر امروز می­شود گفت جایگاهی ندارد. نویسنده دچار شعار زدگی شده و به نوعی احساس می­شد دیالوگ از زبان بازیگران بیرون نمی­آید. چون مهر مادری در نمایش به کلی از یاد رفته بود.که واقع گرا بودن داستان را دچار مشکل می­کرد . اما بیان قوی بازیگران زن قابل تحسین است.

ریتم کار به قدری کند و یکنواخت بود که تماشاگران را خسته می­کرد.کارگردان با بهره­گیری از آواها و موسیقی فودکوریک به نوعی این ضعف را پوشانده بود که این روش مورد پسند نیست.

البته بازیگران تلاش خود را برای رساندن پیام داستان به مخاطب به نحو احسن انجام دادند اما ضعف در نویسندگی کار بازیگران را سخت کرده بود و مخاطب را به جای به فکر فرو بردن، دچار سردرگمی می­کرد.